دکتر شیرین دیانتی، همیار هیئت‌علمی صندوق نیکوکاری بنیاد حامیان دانشگاه تهران
دکتر شیرین دیانتی دیلمی از خیرین حساب اندوخته نیکوکاری دانشگاه تهران، عضو هیات علمی گروه آموزشی باغبانی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران است. ایشان از خیّرین نیک‌اندیش دانشگاه تهران هستند که از بهمن ماه سال 1399 به جمع حامیان گرامی دانشگاه پیوسته اند و ماهانه به دانشگاه کمک می‌کنند.
دکتر دیانتی در گفتگو با خبرنگار بنیاد حامیان دانشگاه تهران، از نقش اساتید نسبت به حمایت از دانشجویان و تاثیر بنیاد حامیان بر روند رشد و توسعه دانشگاه می‌گوید.
دکتر دیانتی از جمله اعضای محترم خانواده بزرگ دانشگاه تهران است که در سال گذشته با اعلام همیاری به جمع حامیان دانشگاه تهران پیوستند و در نامه ارسالی این مصراع را برای ما به یادگار گذاشتند: «همان به كه نيكي بود يادگار»
در ادامه مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
لطفا خودتان را معرفی کنید
شیرین دیانتی، عضو هیئت علمی گروه باغبانی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران هستم.
نحوه آشنایی شما با بنیاد حامیان چگونه بود؟
در دوره 4 ساله مدیر گروهی، یکسری از دانشجویان به من مراجعه می‌کردند که اغلب مشکلات مالی داشتند. بعدها متوجه شدم که در دانشگاه تهران بخشی وجود دارد به نام بنیاد حامیان که از دانشجویانی که در زمینه مالی مشکل دارند، حمایت می کند.
اساتید چه نقشی در حل مشکلات دانشجویان دارند؟
شما به عنوان یک انسان وقتی کسی به شما مراجعه کرده و درخواست کمک می‌کند، باید به او کمک کنید و اگر یاری‌اش نکنید جای سوال دارد. ما باید کمک کنیم چون فرهنگ ما بر کمک رساندن به دیگران تاکید دارد. بیشترین مراجعه‌کننده به اساتید دانشجویان هستند و آنها احساس می‌کنند که باید مشکلاتشان را با ما مطرح کنند. اساتید هم تا جایی که در توان دارند، سعی می‌کنند به دانشجویان کمک کنند.
بنیاد حامیان چه تاثیری بر روند رشد و توسعه دانشگاه می‌گذارد؟
به نظر من بنیاد حامیان این کار را تا حد مطلوبی انجام داده‌است. سیستم حمایتی باید آنقدر قدرتمند باشد که وقتی دانشجو به دانشگاه می‌آید، فکر مشکلاتش را نکند و با خیال راحت درس بخواند. دانشجویان بر حسب تحصیلات و تخصصی که دارند در آینده صاحب شغل میشوند و سبب ارتقا و اعتلای کشور در زمینه‌های خاص میشوند، پس در یک جامعه باید از این قشر حمایت شود.
خلق آینده بهتر برای جوانان در گرو حل چه مسائلی است؟
بهتر است این مورد را با طیف توضیح داد. از زمان کودکی تا فارغ‌التحصیل شدن در دانشگاه طبیعتاً مسائل و مشکلاتی وجود دارد. در جامعه ما تضاد آموزشی وجود دارد و برخی از افراد از تحصیل باز می‌مانند که این یا به وضع مالی خانواده‌ها بر می‌گردد یا شرایط جامعه. در خیلی از کشور‌ها پروژه های حمایتی حتی برای قبل از تولد فرد وجود دارد. آموزش درست، اطلاع‌رسانی صحیح، تقویت مهارت‌ها در سیستم‌های آموزشی از جمله حق های فرد است که باید از آن بهره‌مند شود. حفظ کردن فرمول و نوشته کافی نیست، بلکه مهارت‌آموزی فکری و توانمندشدن نیز مورد نیاز است. حالا دانشگاه با این دانشجو چه‌کاری می‌تواند بکند؟ امکانات و توان در دانشگاه هم محدود است. یکسری اساتید دلسوز‌تر‌اند و به دانشجو‌ها کمک می‌کنند و اساتیدی هم می‌گویند خانواده‌اش کمکش کند. ولی در عین حال دانشگاه از دانشجو حمایت می‌کند. من اثرگذاری مثبت خودم را بر دانشجویان دیدم اما کار‌های من کافی‌است؟ دانشجو بعد از اتمام تحصیل در آموزش عالی وارد جامعه می‌شود بدون اینکه شغلی داشته‌باشد و در جامعه رها می‌شود؛ اگر کشوری پیشرفته‌است، برنامه‌های حمایتی اجرا کرده است و نتیجه آن دغدغه کمتر دانشجویان در زمینه کار و شغل است.
چه صحبتی با دانشجویان دارید؟
از فرصت تحصیل در دانشگاه تهران نهایت استفاده را بکنند و دانش و مهارت کسب کنند. انسانی که دانش و مهارت دارد حتما برایش شغلی پیدا می‌شود و آینده خوبی دارد. دانشجو باید فراتر از آنچه تدریس شده سوال کند. دانشگاه تهران در خیلی از زمینه‌ها وارد شده و امکاناتی نیز برای آنها فراهم کرده است. از مشاوره در زمینه‌های مختلف تا بنیاد حامیان برای کمک رفع مشکلات.
برای دکتر دیانتی آرزوی تندرستی و موفقیت داریم.
بنیاد حامیان دانشگاه تهران از خیرین نیک اندیش درخواست دارد با توجه به این ایام و لزوم حفظ فاصله گذاری اجتماعی، برای پرداخت مبالغ حمایتی خود به صندوق نیکوکاری بنیاد حامیان دانشگاه تهران، می توانند با مراجعه به بخش حمایت از دانشگاه وبسایت بنیاد حامیان به نشانی https://bonyadut.com/ نسبت به حمایت از آینده‌سازان کشور و اعتلای علم و دانش، اقدام نمایند.
هـر حمایتـی از طرف شما خیّر نیک اندیش، فـارغ از نـوع و مقـدار آن، الهـام‌بخـش آغـاز فصلـی جدیـد در آفرینـش آینـده روشـن بـرای جوانـان کشـور عزیزمـان خواهـد بـود.
