بانو عطیه کسروی
تولد: 1296 درگذشت: 1384
خیراندیش دانشگاه تهران
مورد اهدا: وقف یک قطعه زمین با بنای احداثی در خیابان مولوی
بانو عطیه کسروی فرزند صادق در سال 1296 در یکی از محلات قدیمی تهران در حوالی سید نصرالدین پا به عرصه حیات گذاشت. پدرش مرحوم صادق کسروی از کارمندان وزارت دارایی بود. خانم کسروی پس از اتمام تحصیلات، شغل شریف معلمی را که شغل انبیاست برگزید و شمع وجود خویش را روشنی بخش راه هدایت نونهالان کشور کرد و در این راه عاشقانه تلاش ورزید. تا سال 1385 در مدارس تهران به امر تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم اشتغال داشت. وی که همواره در دل سودای تعلیم و تربیت سپرده، وجود خویش را با زمزمه درس و کتاب گرمی می‌بخشید، همواره مایل بود آوای خوش تربیت در کانون زندگیش مترنم و طنین‌انداز باشد. لذا بعد از وفات شوهرش تصميم گرفت كه حاصل تلاش سال‌هاي عمر خويش را صرف روشن نگه‌داشتن چراغ تعليم و تربيت نمايد و خانه خود را براي ايجاد مدرسه، وقف آموزش و پرورش نمايد تا همواره آواي دلنشين آموزش نونهالان از فضاي خانه‌اش شنيده شود. ولي وراث مرحوم شوهرش، سهم الارث خود از خانه به جاي مانده را مطالبه كردند و در نتيجه خانه مسكوني به دو قسمت تقسيم گرديد. سهم تخصيصي اين بانوي بافضيلت تكافوي ايجاد مدرسه را ننمود و آرزويش تحقق نيافت. آنگاه تصميم گرفت كه محل مذكور را منحصرا برای اهداف علمي، آموزشي و پژوهشي وقف دانشگاه تهران نمايد و اين امر خير را در سال 1377 جامه عمل پوشاند.
این بانوی با فضیلت در تاریخ بیست و یکم بهمن‌ماه 1384 دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.
نیت خیر و کمک این خیّر نیک‌اندیش چراغی را در دانشگاه تهران روشن کرد که هم‌اکنون بیش از 1500 نفر از دوست‌داران و اعضای خانواده دانشگاه (اعضای هیأت علمی، کارکنان و دانشجویان دانشگاه) به جمع خیرین و واقفین دانشگاه پیوسته اند.
و این راه ادامه دارد حتی با اهدای 10 هزار تومان
