بانو میرزابیگم غریب‌زاده
تولد: _ درگذشت: 1379
خیراندیش دانشگاه تهران
مورد اهدا: وقف یک باب ساختمان در یوسف آباد
مرحومه بانو ميرزابيگم غريب‌زاده در خانواده‌ای مذهبی و در محيطی آكنده از ايمان و اعتقاد به باورهای دينی در اصفهان ديده به جهان گشود. در عنفوان جوانی پدرش دار فانی را وداع گفت. حاصل ازدواج او 5 فرزند (يک پسر و چهار دختر) بوده است. شوهر خويش را نيز در جوانی از دست می‌دهد و مسئوليت نگهداری، تربيت و پرورش فرزندان را خود عهده‌دار می‌شود. در اين وضعيت فرزند ارشد خانواده كه در آن زمان 12 سال بيشتر نداشت با مشاهده وضع موجود تصميم می‌گيرد كه به كمک مادر شتافته تا در تأمين معاش خانواده سهيم باشد و كار كردن را با تلاشی خستگی‌ناپذير در يک كارگاه ريسندگی و بافندگی آغاز می‌نمايد.
چهار نفر از فرزندان مرحومه در طول دوران زندگی (در فواصل سال‌های 1342 لغايت 1366) يكی پس از ديگری دار فانی را وداع می‌گویند و مادر محنت‌كشيده و رنجور از رنج‌های زمانه را با انبوهی از اندوه تنها می‌گذارند، و تنها يک دختر از آن مرحومه در قيد حيات باقی است كه در تهران سكونت دارد. اين مادر صبور در پیشگاه الهی ثابت می‌كند كه مفتون و دلبسته به مال و منال و مظاهر حيات و تعلقات و ذخائر و ذخارف دنيا نبوده و در معامله با خدا از همه چيز خواهد گذشت. لذا تصميم می‌گيرد كه تمامی ماترک متعلق به فرزند ذكور خود به نام محمد غريب‌زاده را كه با تشريفات قانونی و انجام حصر وراثت قهراً به ايشان منتقل شده بود را برابر شرايط مندرج در وقف‌نامه به كتابخانه مركزی دانشگاه تهران وقف نمايد، تا بر مبنای اهداف و نيات اين واقف خيرانديش مورد استفاده قرار گيرد.
6 سال بعد از انجام وقف كه در سال 1373 صورت پذيرفت، يعنی در سال 1379 دار فانی را وداع گفت و به سرای باقی شتافت.
نیت خیر و کمک این خیّر نیک‌اندیش چراغی را در دانشگاه تهران روشن کرد که هم‌اکنون بیش از 1500 نفر از دوست‌داران و اعضای خانواده دانشگاه (اعضای هیأت علمی، کارکنان و دانشجویان دانشگاه) به جمع خیرین و واقفین دانشگاه پیوسته اند
و این راه ادامه دارد حتی با اهدای 10 هزار تومان
