رایحه روح‌بخش محبت مادر، به همراه شعری از پروین اعتصامی

محبت مادر

به روایت روابط عمومی بنیاد حامیان دانشگاه تهران، رایحه روح‌بخش محبت مادر، نگرانی‌های لبریزشده از عشق سرشارش و آغوش امن و دلپذیرش که حس حضور در محضر پروردگار را تداعی می‌کند، به‌ جهان آدمی رنگ دیگری می‌بخشد. در فرهنگ انسانیت، نام متعالی مادر همیشه با زندگی و عشق تعریف شده‌است. بزرگ‌ترین مردان، شیره جان قدرتمندترین بانوان را نوشیده و سخنان معرفت‌بخش آن‌ها را نیوشیده‌اند. دختران امروز، همان مادران فردا هستند و به‌ همین دلیل است که ما ایرانیان، از دیرباز، افتخار حرمت نهادن بر مقام زن را داشته‌ایم.

برای بنیاد حامیان دانشگاه تهران ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) و روز مادر بسیار مبارک است زیرا مفتخر به داشتن بانوان و مادران نیکوکار و نیک‌اندیشی است که در راستای اعتلای دانشگاه و دانشجویان، تلاش‌های ارزشمندی را به ثمر رسانده‌اند.

اختر چرخ فلک، بانو پروین اعتصامی، ابیاتی مملو از شیرینی و حقیقت را سال‌ها پیش سروده که خواندنشان خالی از لطف نخواهد بود:

در آن سرای که زن نیست، انس و شفقت نیست        در آن وجود که دل مرده، مرده است روان

زن از نخست بود رکن خانه هستی                            که ساخت خانه بی‌پای بست و بی‌بنیان

اگر فلاطن و سقراط، بوده‌اند بزرگ                                         بزرگ بوده پرستار خردی ایشان

به‌ گاهواره مادر، به‌ کودکی بس خفت                     سپس به‌ مکتب حکمت، حکیم شد لقمان

حدیث مهر، کجا خواند طفل بی‌مادر                             نظام و امن، کجا یافت ملک بی‌سلطان

وظیفه زن و مرد، ای حکیم، دانی چیست                 یکیست کشتی و آن دیگریست کشتیبان

چو ناخداست خردمند و کشتیش محکم                         دگر چه باک ز امواج و ورطه و طوفان

بروز حادثه، اندر یم حوادث دهر                          امید سعی و عمل‌‌هاست، هم ازین، هم ازان

همیشه دختر امروز، مادر فرداست                                         ز مادرست میسر، بزرگی پسران

زن نکوی، نه بانوی خانه تنها بود                                   طبیب بود و پرستار و شحنه و دربان

به‌ روزگار سلامت، رفیق و یار شفیق                                به‌ روز سانحه، تیمارخوار و پشتیبان

ز بیش و کم، زن دانا نکرد روی ترش                              به‌ حرف زشت، نیالود نیک‌مرد دهان

چه زن، چه مرد، کسی شد بزرگ و کامروا                     که داشت میوه‌ای از باغ علم، در دامان

زنی که گوهر تعلیم و تربیت نخرید                                      فروخت گوهر عمر عزیز را ارزان

چه حلیه‌ایست گران‌تر ز حلیت دانش                               چه دیبه‌ایست نکوتر ز دیبه عرفان

نه بانوست که خود را بزرگ می‌شمرد                               به‌ گوشواره و طوق و به‌ یاره مرجان

برای گردن و دست زن نکو، پروین                                 سزاست گوهر دانش، نه گوهر الوان

برای خواندن مطالب بیش‌تر و جذاب‌تر و همراهی با ما در راستای ساختن بنیادی نیک و مستحکم برای دانشگاه و پیش‌بردن مرزهای علم، سایت و صفحات بنیاد حامیان دانشگاه تهران در فضای مجازی را دنبال نمایید.

برای ورود به صفحه جایزه حمایتی تحصیلی بنیاد حامیان:          کلیک کنید     

برای ورود به صفحه آپارات بنیاد حامیان:                               کلیک کنید     

برای ورود به کانال تلگرام بنیاد حامیان:                                  کلیک کنید     

برای ورود به صفحه اینستاگرام بنیاد حامیان:                          کلیک کنید    

برای ورود به کانال واتساپ بنیادحامیان:                                کلیک کنید

برچسب‌ها:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید