رضا تقوی دانشجوی بورسیه سه دوره بنیاد حامیان دانشگاه تهران است. او توانست با سهمیه استعداد درخشان، در مقطع کارشناسی‌ارشد رشته مدیریت بازرگانی، پذیرفته‌شده و عنوان دانشجوی بورسیه افتخارآفرین را از آن خود کند.
کریمی در گفتگو با خبرنگار بنیاد حامیان دانشگاه تهران، از توصیه به بنیاد حامیان و حمایت متقابل گفت.
مشروح گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
لطفا خودتان را معرفی کنید.
رضا تقوی، دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی دانشکده مدیریت هستم. من مقطع کارشناسی را در رشته مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران در سال 1395 با معدل 28/19 و با کسب رتبه سوم به پایان رساندم.
چگونه با بنیاد حامیان آشنا شدید؟
از طریق یکی از دوستانم که در حال حاضر در مقطع کارشناسی‌ارشد رشته مدیریت‌مالی تحصیل می‌کند، با بنیاد و خدمات آن آشنا شدم. او گفت که بر اساس ضوابطی که بنیاد دارد، دانشجویان برتر را بورسیه می‌کند و بر‌اساس آن دانشجویان مبلغی جایزه تحصیلی دریافت می‌کنند. بعدا شرایط بورسیه را مطالعه و ثبت‌نام کردم و دوره‌های سوم، چهارم و پنجم بورسیه شدم.
به نظر شما بنیاد حامیان برای سال تحصیلی جدید در راستای حمایت از دانشجویان چه برنامه و اهدافی را در نظر بگیرد؟
به نظر من بنیاد باید بر علاوه‌بر تمرکز بر جنبه مالی حمایت از دانشجویان، به عنوان واسط ارتباط بین دانشگاه و صنعت عمل و دانشگاه را به عرصه صنعت نزدیک کند. خیلی از خیرین بنیاد، شخصیت‌های حقوقی مثل شرکت کیسون و گلرنگ هستند، پس این شرکتها می‌توانند به دانشجویان کمک کنند که در کنار یاد گرفتن دروس و واحد‌های تئوری در دانشگاه، واحد‌های عملی خود را در آن شرکتها بگذرانند و با کار و صنعت هم آشنا شوند. اگر این کار صورت بگیرد، دانشجویان هنگام فارغ‌التحصیلی، از لحاظ کاری هم تربیت می شوند و در آینده نیز می‌توانند شغلی با درآمد مناسب پیدا کنند.
نظر شما راجع‌به حامی دانشگاه بودن چیست؟
حامی دانشگاه‌بودن لزوما حمایت مادی نیست، هرچند اهمیت زیادی دارد. حامی باید بتواند پشتوانه‌ای برای دانشگاه باشد، انگیزه‌ای به دانشجویان تزریق کند تا به درس و کار رغبت بیشتری نشان دهند. باید سعی شود این حمایت متقابل باشد، یعنی هم دانشجویان از دانشگاه حمایت کنند و هم بنیاد از آن‌ها حمایت کند.
در صحبت خود از حمایت دانشجو نسبت به دانشگاه گفتید، این حمایت چگونه باشد؟
دانشجو می‌تواند با کار و تلاش خود که نشان از اهمیتی است که به رشته‌اش می‌دهد، صرفا به دنبال مدرک نباشد و خروجی قوی‌ای از دانشگاه باشد. به علاوه وقتی دانشجو وارد بازار کار می‌شود، علاوه بر مصرف‌کننده، تولید‌کننده هم می‌شود، به مرور زمان به دانشگاه خدمت می‌کند و این در باز‌ه‌های زمانی کوتاه و بلند مدت صورت می‌گیرد. خیلی از اشخاصی که در بازار کار هستند، با دانشگاه در ارتباط‌اند، مثلاً مشاوره می‌دهند و کلاس و همایش برگزار می‌کنند. همین الان هم اغلب دانشجویان بورسیه می‌گویند که در آینده از دانشگاه حمایت می‌کنند.
آیا نکته‌ای است که دوست داشته‌باشید به آن اشاره کنید؟
اگر می‌شود با سیاستگذاری مناسب‌تر، مبلغ جایزه تحصیلی افزایش پیدا کند، که انگیزه‌دانشجویان برای امور مختلف مثل امر تحصیل بیشتر شود، خیلی اتفاق مناسبی است.
برای آقای تقوی آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.
