ایرانیان از گذشته تا به حال، آخر هر فصل خزون و آغاز سفیدی زمستون رو، با ضیافتی به شکوه مهربونی و مهرورزی، تو بلندترین شب سال جشن میگیرن. ما شب سرد یلدا رو به امید دیدار خورشید پرفروغ، با شادمانی به صبح میرسونیم و با اشتیاق به استقبالش میرویم. در این شب هست که سردی زمستون با گرمای دیدار و دورهمی یلدا آغاز میشه و بهونهای میشه برای نیکی و همدلی.
پس از همسایگی کوتاهترین روز و بلندترین شب ساله که دیگه خورشید هر روز بیشتر تو آسمون میمونه و نور و گرماش رو نثار ما میکنه. بهش میگیم یلدا چون امروز میلاد خورشید جاویده.
چه خوبه که از امشب یه قولی به دلامون بدیم،
قول بدیم هر هفته دل یکی رو شاد کنیم که این کار مطمئنا چرخه نیکوکاری رو تو کل محله و شهر و کشورمون به گردش در میاره.
یلداتون مبارک و پرمهر.
گرافیست: شقایق اردلان
شعر: عاطفه حجازیفر
تدوین: مهسا زارع
متن: فاطمه عابدینی