-لطفا خودتان را معرفی کنید
معصومه عسگری هستم، دانشجوی فوق لیسانس رشته کارآفرینی بین الملل دانشگاه تهران
-نیت شما از اینکه خیّر دانشگاه تهران شده اید و در زمره همیاران دانشجوی دانشگاه هستید، چه بود؟
در واقع مبلغ کمک بنده ناچیز است. من اعتقادم این است که ما وقتی از دنیا برویم مثل یک کارت اعتباری باید اعتباری داشته باشیم که یکی از این اعتبارها می تواند کار های خیری باشد که در این دنیا انجام می دهیم.
هر انرژی و کاری و هر اتفاقی در این جامعه به وجود می آید، از یک سو خداوند مشاهده و مثل یک دوربین همه را ثبت و ضبط می کند. از سوی دیگر چون طرف حساب ما خداوند است، مطمئناً همه این ها را در زندگی ما لحاظ می کند.
نیت من این بود که حتی در این حجم کم هم، در کارت آخرت خودم، اعتباری ثبت کنم و این مبلغ صرف پدر یا مادر آینده یک خانواده بشود، چون وقتی مادر یک خانواده تحصیل کرده باشد، دختر و نوه آن خانواده هم تحصیل کرده می شوند و همین سلسله ادامه پیدا می کند.
-همانطور که درجریان هستید، در چند سال اخیر، علاوه بر خیرین، دانشجو هایی مثل شما هم، در حمایت از دانشگاه تهران پیشگام هستند. این موضوع را چطور می بینید؟
اگر این فرهنگ در دانشجویان نهادینه شود و دانشجویانی که سنشان پایین تر (مثلا بچه‌های ۷۵ به بالا) است این فرهنگ را داشته باشند که به همکلاسی خودشان به صورت ناشناس کمک کنند، مطمئناً همدلی، مهربانی، عشق و علاقه هم بیشتر می شود.
-آیا تمایل دارید که دوستان خودتان را به کار خیری که در دانشگاه تهران انجام دادید، دعوت کنید؟
بله حتماً .
بنده حداقل کاری که در این زمینه می توانم انجام بدهم، این است که پیام های مربوط به این موضوع را منتشر کرده و سعی می کنم به صورت حضوری هم ارائه کوچکی در این خصوص داشته باشم
-در خصوص بنیاد حامیان دانشگاه تهران و فعالیت کلی آن چه نظری دارید؟
به نظر من بنیاد، اگر روی بینش افراد (به غیر از مسئله مالی) کار و آن ها را به سمت مهارت محوری هدایت کند و ماهیگیری به افراد یاد بدهد که بتوانند بعد ها از این کمک ها و استفاده از اراده قلبی که خدا به ان ها داده، کار ایجاد کنند، خیلی بهتر هست.
-به نظر شما افرادی که از بنیاد حامیان و خیرین حمایت دریافت می‌کنند مسئولیتی در مقابل این کمک دارند یا نه؟
کسی که حمایت دریافت می کند، دانشجو است، یعنی می‌تواند خوب و بد را تشخیص داده و می‌داند که از این کمک چه استفاده‌ای کند.
به نظر من بنیاد باید این را بخواهد که دانشجو، این بینش را که در آینده نقش و شغل مناسبی انتخاب کند، را پیدا کند. حداقل کار این است که دانشجو نقشی داشته باشد که بتواند به پنج نفر دیگر هم کمک کند.
-به عنوان نکته آخر اگر مطلبی است، بیان کنید
تمام مطالب رو در صحبت‌ها بیان کردم واقعا ممنون هستم از حمایتی که شما از ما دانشجویان انجام می دهید. یک حامی بودن واقعا حس خوبی دارد و ممنونم که شما حامیان را ( هرچند با مبالغ کوچک کمک ) چنین مورد احترام قرار می دهید.
