سرانجام بهار رسید، بهاری که چنان بی‌قرار به انتظارش نشسته بودیم از پیِ آن سال تلخ. بهار آمد و در دل‌هایمان دوباره امید جوانه زد؛ در انتظار طلوعی دوباره‌ایم تا جان بدمد به روزهایمان.
خیرین نیک‌اندیش و نیک‌نهاد بنیاد حامیان دانشگاه تهران، ضمن آرزوی سالی مالامال از شور و سرور، زایش دوباره زمین را با انتشار پیام‌های بهارانه خود پاس داشتند که متن این پیام‌ها در ادامه می‌آید.
دکتر حوری سپهری، استاد خیّر نیک‌اندیش دانشگاه
بهار فصلی زیبا با جذابیتی ویژه است. عشق و امید در این فصل در دل آدم‌ها جوانه می‌زند، با طبیعت هم‌نوا می‌شود و شکوفا می‌گردد.
این بهارانه کوتاه را با شعری زیبا از استاد شفیعی کدکنی به پایان می‌بریم:
در روزهای آخر اسفند
کوچ بنفشه‌های مهاجر
زيباست
در نيم‌روز روشن اسفند
وقتی بنفشه‌ها را از سايه‌های سرد
در اطلس شميم بهاران
با خاک و ريشه
- ميهن سيارشان –
از جعبه‌های کوچک و چوبی
در گوشه‌ی خيابان می‌آورند
جوی هزار زمزمه در من
می‌جوشد:
ای کاش آدمی وطنش را مثل بنفشه‌ها
در جعبه‌های خاک
يک روز می‌توانست
هم‌راه خويشتن ببرد هر کجا که خواست
در روشنای باران
در آفتاب پاک
حمیدرضا نائبی؛ کارمند خیر نیک‌اندیش دانشگاه
چند قدم مانده به بهار١٤٠٠
به‌نام خدایی كه بهار نشان عشق اوست.
بهار بهانه‌ی خوبی است تا زنگار از دل بزداييم، فرصتی است مغتنم تا دیگربار مشق مهربانی كنيم.
بهار فصلی است تا در آن جانمان را به دست نسيم پاكی بسپاريم. اين روزگار نو بر شما مبارک و سايه‌ی پرمهر خالق بر سرتان مستدام باد.
سپیده حاجی‌زاده؛ دانشجوی خیر نیک‌اندیش دانشگاه
آغاز بهار برای من نوید خداحافظی از رنج‌های گذشته است.
به قول پونه* عزیز ، خداحافظی‌ها را شروع کنیم. خداحافظی از خاطراتی که دیگر مرورشان فایده‌ای ندارد. از آدم‌هایی که دیگر نیستند. از لباسی که سالهاست نگه‌اش داشته‌ایم و نمی‌دانیم چرا نمی‌توانیم از آن دل بکنیم. خداخافظی را که شروع کنیم مدتی غمگین خواهیم بود اما بعد از آن داستان‌های جدیدی را تجربه خواهیم کرد و خاطره‌ای دیگر خواهیم ساخت.
دل بکنیم و دوباره دل ببازیم …
*پونه مقیمی، روانشناس
بنیاد حامیان دانشگاه تهران ضمن تبریک فرا رسیدن سال نو، برای خیرین نیک‌اندیش این دانشگاه و نیز خانواده بزرگ دانشگاه تهران، آرزوی سالی سرشار از نیکی و شادکامی و پیروزی دارد.
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
نرم نرمک می‌رسد اینک بهار …
