بهترین سال‌های زندگی من سال‌هایی بوده‌اند که من عضوی از خانواده بزرگ دانشگاه تهران بودم

مشارکت دانشجویان دانشگاه تهران در امور جاری بنیاد از ابتدای تأسیس بنیاد حامیان دانشگاه تهران وجود داشت. سنت پسندیده‌ای که تاکنون ادامه دارد و هرساله بر تعداد این دانشجویان افزوده می‌شود. در ادامه بازنشر یکی از مصاحبه‌ها با یکی از دانشجویان،خانم زهرا جواهری مقدم، که به‌صورت داوطلبانه با بنیاد همکاری داشته‌اند را می‌خوانیم.

  • خودتان را معرفی کنید

زهرا جواهری مقدم، دانشجوی ارشد آموزش زبان انگلیسی دانشگاه تهران هستم

  • نحوه آشنایی شما با بنیاد حامیان چگونه بود؟

ترم اول کارشناسی، از طریق استندهای معرفی در دانشگاه، بنیاد حامیان را شناختم و به دوستانم هم معرفی کردم. اولین سال بنیاد 500 دانشجو را از بورسیه کرد که من هم افتخار داشتم که جزو دانشجویان بورسیه باشم.

  • چه فعالیت‌هایی در بنیاد حامیان داشتید؟

من به‌عنوان همیار داوطلب با بنیاد همکاری کردم

  • انگیزه و هدف شما از کار داوطلبانه چیست؟

دانشگاه تهران مادر مهربان من است. جدا از پیشرفت علمی، بهترین سال‌های زندگی من سال‌هایی بوده‌اند که من عضوی از این خانواده بزرگ بودم. اگر توانسته باشم با فعالیت‌های ناچیز خودم راه را برای بقیه دانشجویانی که می‌خواهند عضو این خانواده باشند، آسان‌تر کرده باشم به هدفم از انجام کار داوطلبانه رسیده‌ام.

  • از اینکه عضو خانواده بزرگ حامیان هستید چه احساسی دارید؟

از اینکه حمایت‌های بنیاد را در طول سال‌های تحصیلی داشته‌ام و دارم خیلی خوشحالم. مسلماً تأثیرات و برکت‌های زیادی در زندگی‌ام داشته است که بابت آن‌ها خدا را همیشه شکر می‌کنم. عضویت من در بنیاد همیشه برای من افتخار بوده است.

  • آیا تمایل دارید به همیاری خود در آینده ادامه دهید؟

انشاالله بتوانم همیشه عضوی از بنیاد حامیان دانشگاه تهران باشم

  • آیا دوست دارید سایر دوستان خود را به این دست فعالیت‌ها دعوت کنید؟اگر آری چرا و چطور این‌کار را انجام می‌دهید؟

دوستان من به محض شنیدن تجربه‌های من از بنیاد و جو فوق‌العاده صمیمی آن بسیار علاقه‌مند شدند.

  • هنگام تقدیر از شما در افطاری بنیاد حامیان چه احساسی داشتید و چه بازخوردی از دوستان و آشنایان خود گرفتید؟

آن شب من اصلا انتظارش را نداشتم و شگفت‌زده شدم. در واقع کسی که باید تشکر می‌کرد من بودم. نیازی به گفتن نیست که این تشویق، شور و اشتیاق آدمی را برای ادامه مسیر صدبرابر می‌کند.

  • به عنوان سخن آخر، هر مطلبی که دوست دارید بفرمایید

بیا تا جهان را به بد نسپاریم

به کوشش همه دست نیکی بریم

نباشد همه نیک و بد پایدار

همان به که نیکی بود یادگار

از همه‌ی اعضای خانواده ی عزیزم در بنیاد به خاطر یادگارهای نیکشان ممنونم.

برچسب‌ها:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید